Fondacioni Word
Ndani këtë faqe



A

WORD

Vol 19 MAY 1914 Nr 2

E drejta e autorit 1914 nga HW PERCIVAL

Ghosts

(Vazhdon)
Ghosts Dëshira e Njerëzve të Vdekur

DËSHIRA është një pjesë e njeriut të gjallë, një energji e shqetësuar që e nxit atë të veprojë përmes trupit të formës së fizikës.[1][1] Çfarë është dëshira dhe fantazmat e dëshirave të njerëzve të gjallë, janë përshkruar në Word për Tetor Nëntor, 1913, në artikujt që kanë të bëjnë me Fantazmat e Dëshirave të Burrave të Gjallë. Gjatë jetës ose pas vdekjes, dëshira nuk mund të veprojë në trupin fizik përveçse me anë të trupit të formës së trupit. Dëshira nuk ka në trupin normal të njeriut gjatë jetës asnjë formë të përhershme. Me vdekje, dëshira largohet nga trupi fizik nëpërmjet dhe me formën e trupit, i cili këtu quhet fantazmë fizike. Pas vdekjes dëshira do ta mbajë me vete fantazmën e mendimit për aq kohë sa mundet, por përfundimisht këto të dyja shkëputen dhe më pas dëshira bëhet një formë, një formë dëshire, një formë e veçantë.

Fantazmat e dëshirave të njerëzve të vdekur janë ndryshe nga fantazmat e tyre fizike. Fantazma e dëshirës është e vetëdijshme si një fantazmë dëshire. Ai shqetësohet për trupin e tij fizik dhe fantazmën fizike vetëm për aq kohë sa mund ta përdorë trupin fizik si një rezervuar dhe depo nga ku mund të tërheqë forcën, dhe për sa kohë që mund të përdorë fantazmën fizike për të rënë në kontakt me personat e gjallë dhe transferojë forcën jetësore nga e gjalla në mbetjen e asaj që ishte trupi i tij fizik. Pastaj ka shumë mënyra në të cilat fantazma e dëshirës vepron në kombinim me fantazmat e saj fizike dhe të mendimit.

Pas dëshirës së fantazmës është ndarë nga fantazma e saj fizike dhe nga fantazma e tij mendohet ajo merr një formë e cila tregon fazën ose shkallën e dëshirës, ​​ajo që është. Kjo formë dëshire (kama rupa) ose fantazmë dëshire është shuma, përbërja ose dëshira sunduese e të gjitha dëshirave të argëtuara gjatë jetës së saj fizike.

Proceset janë të njëjta në ndarjen e fantazmës së dëshirës nga fantazma e tij fizike dhe nga fantazma e tij e mendimit, por sa i ngadaltë apo sa i shpejtë është përçarja varet nga cilësia, forca dhe natyra e dëshirave dhe mendimeve të individit gjatë jetës dhe , mbi përdorimin e tij të mendimit për të kontrolluar ose për të përmbushur dëshirat e tij. Nëse dëshirat e tij ishin të ngadalta dhe mendimet e tij të ngadalta, ndarja do të jetë e ngadaltë. Nëse dëshirat e tij ishin të zjarrta dhe aktive dhe mendimet e tij të shpejta, ndarja nga trupi fizik dhe fantazma e saj do të jetë e shpejtë, dhe dëshira së shpejti do të marrë formën e saj dhe do të bëhet fantazma e dëshirës.

Para vdekjes, dëshira individuale e një njeriu hyn në trupin fizik përmes frymës së tij dhe i jep ngjyrë dhe jeton në gjak. Përmes gjakut janë aktivitetet e jetës që përjetohen fizikisht nga dëshira. Përvojat e dëshirës përmes sensacionit. Lakmon kënaqësinë e ndjeshmërisë së saj dhe ndjesia e gjërave fizike mbahet lart nga qarkullimi i gjakut. Me vdekjen qarkullimi i gjakut pushon dhe dëshira nuk mund të marrë përshtypje përmes gjakut. Atëherë dëshira tërhiqet me fantazmën fizike nga gjaku dhe largohet nga trupi i saj fizik.

Sistemi i gjakut në trupin fizik është një miniaturë dhe korrespondon me oqeanet, liqenet, përrenjtë dhe rivuletë e tokës. Oqeani, liqenet, lumenjtë dhe rrjedhat nëntokësore të tokës janë një përfaqësim i zgjeruar i sistemit të qarkullimit të gjakut në trupin fizik të njeriut. Lëvizja e ajrit në ujë është në ujë dhe në tokë çfarë fryme ka gjaku dhe trupi. Fryma e mban gjakun në qarkullim; por ka atë në gjak që nxit frymën. Ajo që në gjak ngjall dhe detyron frymën është kafsha pa formë, dëshira, në gjak. Po kështu, jeta e kafshëve në ujërat e tokës shkakton, tërheq në ajër. Nëse e gjithë jeta e kafshëve në ujëra do të vritej ose tërhiqej, nuk do të kishte asnjë kontakt ose shkëmbim midis ujit dhe ajrit dhe asnjë lëvizje e ajrit mbi ujërat. Nga ana tjetër, nëse ajri do të ndërpritej nga ujërat, baticat do të pushonin, lumenjtë do të pushonin së rrjedhuri, ujërat do të bëheshin të ndenjur dhe do të kishte fund në të gjithë jetën e kafshëve në ujëra.

Ajo që nxit ajrin në ujë dhe frymën në gjak dhe që shkakton qarkullimin e të dyve, është dëshira. Energyshtë energjia tërheqëse e lëvizjes me të cilën mbahet aktiviteti në të gjitha format. Por dëshira në vetvete nuk ka formë në jetën e kafshëve ose forma në ujëra, më shumë sesa të ketë një formë në kafshën që jeton në gjakun e njeriut. Me zemrën si qendër të saj, dëshira jeton në gjakun e njeriut dhe detyron dhe nxit ndjesi përmes organeve dhe shqisave. Kur tërhiqet ose tërhiqet përmes frymës dhe është shkëputur nga trupi i saj fizik me vdekje, kur nuk ekziston më mundësia e sensibilitetit të saj reanimues dhe të përjetimit të ndjesisë përmes trupit të saj fizik, atëherë ajo ndahet dhe largohet nga fantazma fizike. Ndërsa dëshira është akoma me fantazmin fizik, fantazma fizike, nëse shihet, nuk do të jetë thjesht një automatik, siç është kur lihet në vetvete, por do të duket e gjallë dhe të ketë lëvizje vullnetare dhe të ketë një interes për atë që bën. I gjithë vullneti dhe interesi për lëvizjet e tij zhduken nga fantazma fizike kur dëshira e lë atë.

As dëshira, dhe procesi me të cilin ai lë fantazmën fizike dhe trupin e tij, dhe as si bëhet fantazma e dëshirës pasi mendja e ka lënë atë, nuk mund të shihet me vizion fizik. Procesi mund të shihet nga një vizion i shkathët i zhvilluar, i cili është thjesht astral, por nuk do të kuptohet. Për ta kuptuar atë si dhe për ta parë, më parë duhet të perceptohet nga mendja dhe më pas të shihet qartësisht.

Dëshira zakonisht tërhiqet ose tërhiqet nga fantazma fizike si një re në formë gypi të energjisë që dridhet. Sipas fuqisë ose mungesës së fuqisë dhe drejtimit të natyrës së tij, shfaqet në ngjyrime të shurdhër të gjakut të mpiksur ose në ngjyrime me të kuqe të artë. Dëshira nuk bëhet një fantazmë dëshirash derisa pasi mendja të ketë ndërprerë lidhjen e saj nga dëshira. Pasi mendja të ketë lënë masën e dëshirës, ​​ajo masë e dëshirave nuk është e një natyre ideale apo idealiste. Isshtë e përbërë nga dëshirat shqisore dhe sensuale. Pasi dëshira të jetë tërhequr nga fantazma fizike dhe para se mendja të shkëputet nga ajo, reja e energjisë së dridhur mund të marrë një formë ovale ose sferike, e cila mund të kapet në një skicë mjaft të përcaktuar.

Kur mendja të ketë lënë, dëshira mund, me anë të një aftësie të stërvitur mirë, të shihet si një masë drithëruese e dritash dhe hije që shtrihet vetë në forma të ndryshme të papërcaktuara, dhe duke u rrotulluar përsëri për të mbështjellë në forma të tjera. Këto ndryshime të mbështjelljeve dhe mbështjelljeve dhe formësimeve janë përpjekje e masës së dëshirës tani për ta formësuar veten në formën e dëshirës mbizotëruese ose në format e shumta të shumë dëshirave të cilat ishin aktivitetet e jetës në trupin fizik. Masa e dëshirës do të bashkohet në një formë, ose do të ndahet në shumë forma, ose një pjesë e madhe e saj mund të marrë një formë të caktuar dhe pjesa tjetër të marrë forma të ndara. Sparkdo shkëndijë e aktivitetit në masë paraqet një dëshirë të veçantë. Urrejtja më e madhe dhe shkëlqimi më i zjarrtë në masë është dëshira kryesore, e cila mbizotëroi në dëshirat më të vogla gjatë jetës fizike.

(Vazhdon)

[1] Çfarë është dëshira dhe fantazmat e dëshirave të njerëzve të gjallë, janë përshkruar në Word për Tetor Nëntor, 1913, në artikujt që kanë të bëjnë me Fantazmat e Dëshirave të Burrave të Gjallë.